Semua budak-budak suka main kat taman.....sama la nga anak saya ni. Bulat biji mata kalau nampak taman. Confirm tak nak balik. Kalau pegi umah mak sedara die kat Kota Warisan....turun je kete, kaki laju melangkah ke arah taman, die dah tau mana arah nak g taman. Kalau larang merajuk.
Tiap kali abah die ada masa lapang.....rajin la bawak anak kuar jalan-jalan. Kekadang singgah taman. Baru-baru ni try bawak anak g taman jauh ckit kat area bandar Banting. Punyer la besar sebab sekali nga tempat beriadah.....main bola, kasut roda, bersenam & jogging.
So, takde la serabut nga budak-budak lain berebut nak main permainan. Sebab banyak permainan. Kami jalan-jalan nampak satu sudut permainan takde budak main. Laju jer suh Hafni jalan ke sana. Pastu tengah duk sedap die main sorang-sorang datang la sorang budak kecik nga mak ayah die nak main kat tempat sama. Saya nga suami saling pandang.....nanti tengok reaksi Hafni. Si Hafni nampak jer budak tu terus die naik tangga gelongsor then duduk kat tengah-tengah. Maknanya die tak bagi budak tu naik. Tergelak kami.....budak tu pun bukannyer nak naik....tak pandai lagi die nak naik tangga bagai. Mak ayah die angkat letak atas gelongsor sebelah....turunkan anaknya sambil pegang.
Pastu naik buai taknak orang tolong pegangkan....eksyen sungguh anak ibu. Tolong buaikan jer boleh. Ok lah...nanti kita datang lagi lain kali yer.
No comments:
Post a Comment